دیدار نمایندگان جامعه پزشکی با رئیسی/ درد و دل از یک زنگ خطر
تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۲۰۱۴۳
به گزارش خبرنگار مهر، اول شهریور مصادف با زادروز دانشمند ایرانی حکیم بوعلی سینا، روز پزشک نامگذاری شده است.
روز پزشک، فرصت و بهانهای برای ارج نهادن به خدمات ارزشمند جامعه پزشکی است. پزشکانی که قاطبه آنها، حس نوع دوستی را در وجود خود متبلور ساخته و برای نجات جان بیماران، دست از تلاش و خدمت بر نمیدارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جامعه پزشکی کشور در این سالها به شدت درگیر مسائل حاشیهای شده و همین موضوع باعث گردیده که جایگاه طبابت تا حدودی دچار خدشه شود.
تعرفههای غیر واقعی، پرداخت مالیاتهای بعضاً ناعادلانه، هجمههای ناروا از سوی برخی چهرهها و…، دست به دست هم داده تا جایگاه پزشکی در کشور تحت الشعاع این قبیل امور قرار بگیرد.
از سوی دیگر، شدت گرفتن مهاجرت پزشکان به هر دلیل، خالی ماندن ظرفیتهای برخی از رشتههای تخصصی و…، به عنوان مهمترین چالشهای نظام سلامت کشور تلقی میشود که میبایست برای آن، راهکار اندیشید.
سعید کریمی معاون درمان وزارت بهداشت گفت: متأسفانه بعضی از رشتههای علوم پزشکی مورد بی اقبالی واقع شده است، در حالی که این رشتهها مثل بیهوشی، جراحیهای اطفال، جراحیهای قلب، جراحی عمومی و داخلی، خیلی حیاتی هستند.
علیرضا اولیایی منش رئیس مرکز تحقیقات عدالت در سلامت با نامناسب خواندن فضای فعلی تعرفهای خدمات سلامت، اظهار داشت: در شرایط فعلی پزشکان در بخش دولتی و خصوصی به صورت دو شیفت کار میکنند تا درآمدشان به حداقلهای زندگی نزدیک باشد.
وی با اشاره به خروج پزشکان تمام وقت جغرافیایی از هیأت علمی دانشگاههای علوم پزشکی کشور، افزود: تقریباً در هر جلسه از جلسات دانشگاه مطرح میشود که ۱۰ الی ۱۵ نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاههای علوم پزشکی تهران از تمام وقت جغرافیایی خارج میشوند، این یک فاجعه است. در یکی از بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران از ۶ فوق تخصص گوارش، ۴ نفر آنها مهاجرت کرده اند و دو نفر نیز از بخش دولتی خارج شدهاند. بنابراین تشکیل جلسه شورای راهبری تعرفه و قیمت تمام شده خدمات به دلیل احساس تکلیف است تا جلوی فاجعه را بگیریم.
در دیداری که رئیس کل سازمان نظام پزشکی و جمعی از نمایندگان جامعه پزشکی با رئیس جمهور خواهند داشت، قطعاً به مواردی همچون غیر واقعی بودن تعرفههای پزشکی، هجمه به جایگاه جامعه پزشکی، مهاجرت پزشکان، افزایش بی ضابطه ظرفیت پزشکی و…، اشاره خواهد شد. اما، واقعیت این است که قاطبه پزشکان و شاید نزدیک به یک ۹۰ درصد آنها بر اساس تعرفههای مصوب، امرار معاش میکنند و چون، هزینههای زندگی و طبابت، روز به روز در حال افزایش است، جامعه پزشکی هم برای تأمین هزینههای زندگی، با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم میکنند.
در حالی که کشورهای منطقه و حوزه خلیج فارس، اروپا و کانادا، برای پزشکان ما فرش قرمز پهن کردهاند.
اگر قرار باشد مهاجرت پزشکان شدت بگیرد، در آیندهای نه چندان دور، باید به پزشکان خارجی متوسل شویم و یا اینکه برای درمان توسط پزشک ایرانی، به خارج از کشور سفر کنیم.
به نظر میرسد در دیدار نمایندگان جامعه پزشکی با رئیس جمهور، باید منتظر گلایههای آنها از جنس شکایت باشیم. زیرا، حق قاطبه جامعه پزشکی، بعد از دوران سخت کرونا اینگونه برخوردها نیست.
کد خبر 5867091 حبیب احسنی پورمنبع: مهر
کلیدواژه: روز پزشک جامعه پزشکی محمد رئیس زاده سازمان غذا و دارو وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی ویروس کرونا اربعین حسینی دانشگاه علوم پزشکی تهران سازمان بیمه سلامت معاون درمان وزارت بهداشت آمار کرونا طب ایرانی شیوع کرونا کووید 19 بهرام عین اللهی آلزایمر کمبود دارو جامعه پزشکی علوم پزشکی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۲۰۱۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شک و تردید سالم است، اما در پزشکی میتواند خطرناک باشد!
فرارو- وقتی صحبت از اعتماد عمومی به میان میآید در پزشکی بر سر دوراهی قرار داریم. پس از وقوع پاندمی کووید که علم را تحت الشعاع سیاست قرار داد جای تعجبی نیست که اعتماد به علم پزشکی روندی فرسایشی را طی میکند. در واقع، اعتماد به پزشکان از ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به این سو به پایین سطح خود رسیده است. در نتیجه، افراد بیش تری به دنبال صداهای کمتر متعارفی در عرصه سیاست هستند که به باورهای آنان نزدیکتر است و تمایل دارند آن صداها را بپذیرند. برای مثال، "رابرت اف کندی جونیور" از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری باوری به واکسن ندارد و از جمله افراد بدبین نسبت به این موضوع قلمداد میشود. نتیجه برخی از نظرسنجیها از حمایت دو رقمی از او حکایت دارد. این میتواند زنگ خطری برای علم پرشکی باشد.
به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، این در حالیست که سیستم پزشکی در جلسات حضوری و هم چنین بولتنهای بهداشت عمومی به اعتماد متکی است. بی اعنمادی میتواند پزشکان را به سوی فرسودگی شغلی سوق دهد و باعث بروز نتایج منفیای برای بیماران شود که در صورت وجود اعتماد قابل اجتناب خواهند بود. زوال اعتماد به علم پزشکی و پزشکان تا حدی عامل افزایش نرخ سرخک در بین کودکان واکسینه نشده، عدم رعایت غربالگری سرطان توصیه شده و امتناع از مصرف داروهای پیشگیری کننده است. هیچ راه حل آسانی در این مورد وجود ندارد. اگر راههایی برای بازگرداندن و تقویت اعتماد به بیماران پیدا نشود جان افراد بیش تری از دست خواهد رفت.
در مورد پزشکان امریکایی این بی اعتمادی فضای نسبتا تازهای میباشد و پیشتر چندان موضوع بی اعتمادی به پزشکان مطرح نبود.
تردید نسبت به پزشکی معادل نیهیلیسم پزشکی نیست. دادههای پشت داروهایی که پزشکان تجویز میکنند و تصمیماتی که میگیریم نباید تنها در اختیار ما باشد. افراد حق دارند اعداد را بررسی کنند و در مورد ریسک و منافع خود تصمیم بگیرند. با این وجود، زمانی که این شک و تردید به ناباوری مذموم و جبران ناپذیر تبدیل میشود میبینیم که برخی از بیماران تصمیمات خطرناکی اتخاذ میکنند و زمانی که پزشکان با ناامیدی پاسخ میدهند این موضوع صرفا باعث جدایی و فاصله بیشتر بین پزشک از بیمار میشود.
اعتماد گاهی اوقات با ارائه واضح حقایق و ارقام قابل ترمیم است واقعیت آن است که اعتماد چیزی فراتر از توضیح اعداد است. پزشکان چیزهایی در مورد بدن به بیماران میگویند که قابل مشاهده نیستند. پزشکان تغییرات سبک زندگی و دارو را برای درمان یا پیشگیری از مشکلاتی که ممکن است توسط بیمار احساس نشوند توصیه میکنند. جراحان به نسخه عمیقی از اعتماد به نام قرارداد جراحی اشاره میکنند: این ایده که وقتی افراد زیر چاقو میروند به جراح خود اجازه میدهند که بدن شان را باز کند تا آنان را بهتر کند. این اعتماد را باید به دست آورد.
در مواقع اضطراری بیماران این فرصت را ندارند که انتخاب کنند به چه کسی اعتماد کنند و تصمیمات پزشکی باید عجولانه و حتی در کسری از دقیقه اتخاذ شوند. بنابراین، بخشی از کار پزشکان ایجاد رابطه سریع است. این تصمیم گیری زمانی که اعتمادی که پیشتر بین بیمار و پزشک وجود داشته اکنون از بین رفته دشوارتر میشود.
در پزشکی به ایده تصمیم گیری مشترک اشاره میشود که در آن تصمیمات پزشکی به طور مشترک توسط پزشک و بیمار برخلاف لحن پدرانه سالیان گذشته گرفته میشوند. در نتیجه، پزشک به بیمار خود نمیگوید چه کاری را انجام دهد در عوض اطلاعات لازم را به او ارائه میدهد تا بیمار بتواند مسیری را که برایش مناسب است انتخاب کند. اگر بیمار نخواهد یا نتواند آن چه را که پزشک مطرح میکند باور کند دانش پزشکی بی فایده میشود.